luna de miel – maan van honing

Er zijn van die woorden waarvan je je afvraagt hoe die ontstaan zijn. Heb je je ooit wel eens verwonderd over het Engelse honeymoon? Intrigerend is dat je in het Spaans precies hetzelfde zegt: luna de miel. Een merkwaardige term; waar komt dit vandaan?

Een rondje Wikipedia geeft diverse mogelijke verklaringen, waarbij sommigen nogal in elkaars verlengde liggen:

In de Babylonische cultuur zou het ruim 4000 jaar geleden gebruikelijk zijn dat de schoonvader zijn nieuwe schoonzoon gedurende een maand van alle honingbier voorzag die hij kon drinken.

In het antieke Rome was het de gewoonte dat de moeder van de kersverse bruid in de slaapkamer van het pasgetrouwde stel een kruik honing achterliet. Dit stond symbool voor vruchtbaarheid.

De Teutonen, een volk uit het huidige Duitsland, voltrokken bruiloften alleen bij volle maan. Na de bruiloft moest het pasgetrouwde stel 30 dagen lang een honinglikeur drinken om zeker te zijn van een goed en productief leven.

Ook de Katholieke Kerk nam dit gebruik over. Omdat honing een niet bederfelijk product is, dat steeds zoeter wordt naarmate de tijd verstrijkt, werd het als de perfecte metafoor gezien voor het huwelijk.

In de zestiende eeuw heerste het bijgeloof dat een pasgetrouwd stel dat een jongetje wilde krijgen, gedurende een “maanmaand” honingwijn (mede) moest drinken.

Al deze mogelijke verklaringen lijken nogal op elkaar. Het gaat dus om de periode net na voltrekking van het huwelijk waarin honing een symbolische functie vertolkte en in antieke culturen werd de maancyclus gebruikt als tijdseenheid. Later werd het gebruikelijk om net na de bruiloft op reis te gaan, en die waarde werd aan de termen honeymoon en luna de miel gehangen.

Wat sarcastischer is de verklaring die door de Oxford English Dictionary wordt gegeven en die haaks op de katholieke metafoor staat. Kort samengevat: de (zoete) onderlinge affectie van pasgetrouwde stellen wordt vergeleken met de veranderende maan. Zodra de maan vol is, begint zij af te nemen.  



Tenslotte is er ook nog de mogelijke connectie die gelegd wordt met de eerste dagen van het leven van een honingbij-koningin. Meteen na haar geboorte verlaat de koningin de korf om samen te komen met mannetjes bijen. Ze wordt bevrucht met een levenslange voorraad sperma, waarna ze voor de rest van haar leven terugkeert naar de korf om eitjes te produceren. De koningin gaat weg voor een “honing-maand” en keert terug, om haar nieuwe, werkzame en saaie leventje te beginnen…

Of we blij worden van deze vergelijking?