Bijles Spaans

Loop jij ook vast met je Spaanse lessen op school? Je bent niet de enige, en wij kunnen je helpen!
Door de jaren heen hebben we al vele studenten – van MBO, HBO of WO – geholpen met hun Spaans.

Herken je jezelf in het volgende?

• Je krijgt te snel, te veel informatie en weet die niet toe te passen.
• De lessen worden gegeven in een grote groep. Dat is een drempel voor je om vragen te stellen of om te praten.
• Op school is er weinig tot geen aandacht voor individuele leerproblemen.
• De lesboeken zijn verwarrend en informatie staat gefragmenteerd door het boek. Door de bomen zie je het bos niet meer.
• Je ziet door dit alles huizenhoog tegen de Spaanse tentamens op.

Wij kunnen je helpen! Een taal spreken is vaak – naast het nodige studiewerk – ook een zekere vingervlugheid: weten welke grammaticale structuren je wanneer kunt toepassen. Op jouw tempo, kijken we naar jouw individuele problemen. En die pakken we vervolgens aan.

Gratis en vrijblijvende intake
Meld je nu aan voor een gratis en vrijblijvende intake van een half uur. Neem je studieboeken mee, alsmede de eisen voor je tentamens. Samen kijken we naar wat voor jou de problemen zijn, en we stellen samen een plan op.

Intake

Geen minimum aantal lessen vereist
Wij eisen geen minimale afname van lessen van onze klanten. Je hebt dus zelf de touwtjes in handen: jij bepaalt hoeveel lessen je wilt en kan van les tot les bij-reserveren.

Eigen methode en oefenmateriaal
Je krijgt een eigen lesboek van ons, waarbij we de grammatica overzichtelijk presenteren. Dit helpt je het overzicht te behouden. Afhankelijk van jouw individuele behoeften, krijg je extra studiemateriaal en huiswerk.

Flexibel
We plannen de lessen in gezamenlijk overleg, en doen dat van les tot les. We houden dus rekening met jouw beschikbaarheid.

“Voor mijn studie moest ik verplicht een buitenlandse taal, zoals Spaans, Italiaans, Chinees of Duits studeren. Mijn keuze viel op Spaans. Duits had een hogere instap en ik wilde een taal vanaf het begin leren. Spaans sprak me daarbij het meeste aan.

Het eerste jaar had ik alleen lessen via school. Ik zat met een groep van 17 tot 18 personen in de les, en dat werkte voor mij niet. Ik heb, mede vanwege mijn dyslexie, altijd al moeite met talen gehad. Voor mij duurt het soms net wat langer voordat ik iets begrijp. Daarnaast was niet iedereen in de klas een absolute beginner, dus ik raakte wat geïntimideerd, durfde niet goed te praten of iets te vragen.
De lessen waren ook niet op mij gericht, dat kan ook niet met een grote groep. Praten moesten we wel, maar je werd er dan uitgepikt door de docent: “nu moet jij wat zeggen, nu jij”.

Wat ook niet meehielp is dat het schooljaar in 6 blokken ingedeeld was, en ieder blok kreeg je 1 taal, dan 6 weken Spaans, dan 6 weken Engels. Heel stom geregeld, want zo moet je er steeds weer opnieuw inkomen. Daarnaast waren de lessen vanwege de pandemie online.

Vanaf het eerste tentamen had ik het moeilijk. Ik haalde die met de hakken over de sloot, met een 5,6. Daarna haalde ik standaard cijfers tussen de 4,5 en de 6. Het was steeds net niet goed genoeg, terwijl ik er wel erg hard voor werkte. Dat was heel vervelend, want veel aandacht ging naar het Spaans, wat ten koste ging van de tijd die ik kon besteden aan andere vakken.

Ik heb hierover gesproken met de talencoördinator van de BUAS en mijn coach, maar die konden me niets extra’s bieden, terwijl men wist van mijn dyslexie. Mijn Spaanse docent aan de BUAS heeft niet gereageerd op mijn verzoek om hulp. Ze had geen idee van mijn specifieke problemen en kon me dus ook niet individueel bijstaan. Men raadde me slechts bijles aan.

Samen met mijn moeder heb ik toen gekeken naar opties voor bijles, want ik bleef er maar tegenaan lopen en het Spaans kostte me veel tijd.

De lessen met Norma waren heel anders. Ik kon het erg goed met haar vinden, en het was altijd heel gezellig. Daarom voelde de Spaanse les bij haar niet als een verplichting, wat enorm helpt. Inhoudelijk keek ze naar wat ik nodig had. Ze keek waar ik op vast liep, en stemde haar lessen daar op af, met veel betere uitleg dan die ik op school ontving. Ze stimuleerde me, en leerde me in 1 uur veel meer dan op school. Ze kwam steeds on-spot met voorbeelden die op mij van toepassing waren. Dat hielp me, want zo lukte het me beter om alles te onthouden en op te roepen wanneer ik het nodig had.

Jullie eigen lesstof was ook veel beter dan die van school. Jullie lesstof was veel overzichtelijker dan het boek dat we op de BUAS gebruikten. De opdrachten in dat boek vond ik echt helemaal niets. Het doel ervan was voor mij niet helder. Bij jullie was dat wél, en daarnaast waren regelmatigheden en onregelmatigheden intelligent verspreid door de stof. Zo wordt je steeds verrast en leer je meer.

Ik zag vrij snel resultaat. Mijn Spaanse mondeling in het eerste jaar ging heel slecht – ik geloof dat ik een 4,5 had. Daarom mocht ik niet op uitwisseling. De mondeling in het tweede schooljaar haalde ik met een 6,5 terwijl het vereiste niveau veel hoger lag. Nu heb ik ook mijn laatste tentamen gehaald, een vereiste om mijn eindscriptie te mogen schrijven. Ik hoop binnenkort af te studeren!

Norma, super bedankt!”

“Ik moest voor mijn studie een tweede vreemde taal leren naast Engels, en kon kiezen uit Frans, Duits of Spaans. Ik had al eindexamen VWO gedaan in Duits en ook al wat Frans gedaan, en wilde graag een taal vanaf het begin oppakken.

Ik doe een versneld traject op de BUAS, de eerste twee studiejaren in één, en moest daarom na een paar lessen Spaans een schriftelijke toets doen. Slaagde je daarvoor, mocht je verder met Spaans. Dat was bij mij het geval.

Vanaf het begin lag het tempo van de lessen echter heel hoog. Omdat ik twee jaar Spaans in één jaar deed, ging alles heel snel. In de les zaten we met een man of 8, 9, en als je iets niet begreep, of als je wat achterliep, was er geen tijd voor je. We moesten steeds door, we gingen steeds verder op de lesstof in. In de les werden vragen aan je gesteld en die moest je dan klassikaal beantwoordden. Ik voelde me voor het blok gezet, en dat is niet fijn.

De toetsen die ik vervolgens kreeg, waren van een hoger niveau dan die eerste schriftelijke toelatingstoets, mede omdat het uitsluitend mondelinge toetsen waren. Dat is een groot verschil, of je het ziet en kunt analyseren of dat je iets gevraagd wordt, en je meteen moet schakelen en iets terug moet zeggen.

De lesmethode op de BUAS was heel erg onduidelijk. Het lesboek was helemaal in het Spaans en de grammatica stond overal en nergens. Je moest steeds heel het boek door om iets te vinden. Daar was ik telkens veel tijd mee kwijt, en daarnaast lees je op die manier makkelijk over zaken heen.

Op mijn eerste toets scoorde ik lager dan een 4. Ik was niet de enige: niemand beheerste de stof goed genoeg voor de mondelinge tentamens. Volgens mij zat de opleiding er ook zelf mee in de maag en werden er intern vraagtekens geplaatst bij het aanbieden van Spaans op de versnelde manier. BUAS is erg groot, en vrij bureaucratisch. Er zijn meen ik maar 2 Spaanse docenten, en die hebben veel studenten, wat het erg moeilijk maakt om de individuele student te begeleiden. Dat neemt niet weg dat de reactie van de Spaanse docent wel erg zuur was en totaal niet motiverend. Ze zei niet zoiets als “laten we de schouders eronder zetten”, maar vroeg me of ik zeker wist of ik met Spaans door wilde gaan, en of ik niet beter alsnog voor Duits kon kiezen. Ook mijn coach en studiebegeleider hadden geen oplossing. Er werd me voorgesteld om met Duolinguo te oefenen, of elders bijles te nemen. Mijn coach had zelf ook Spaanse les bij jullie, dus ook haar leek het een goed idee om dit te proberen.

Jullie hebben me enorm geholpen. Allereerst heerst er een heel vriendelijke sfeer en zijn jullie erg flexibel met de planning. Jullie hebben mij heel veel hulp geboden, met aandacht voor mij als individu en lesstof gericht op mijn snelheid en niveau. Zaken die niet van direct belang waren, werden overgeslagen en jullie hebben je echt gericht op het leren spreken.

Het heeft erom gespannen. Het laatste tentamen Spaans moest ik halen, anders had ik na 2 jaar mijn propedeuse niet gehad, en had ik van de opleiding af gemoeten. Maar ik wilde doorzetten met Spaans, ik had er uiteindelijk niet voor niets voor gekozen. En gaandeweg leerde ik de taal kennen en maakte ik stappen, totdat ik tegen het einde aan het idee kreeg: dit gaat me lukken!

Het is wel een beetje dubbel als ik zie hoeveel moeite het me heeft gekost. Dat had ik me bespaard als ik wel voor Duits had gekozen. Maar uiteindelijk heb ik er geen spijt van. Ik kan me in het Spaans verstaanbaar maken, ook al is het grammaticaal niet altijd even sterk. Ik heb toch een stuk ontwikkeling doorgemaakt. Volgend jaar kan ik stage lopen of studeren in het buitenland. Misschien ga ik wel naar Spanje!”